بررسی تاثیر راهبردهای هم نویسندگی بر بهره وری پژوهشگران علم اطلاعات

مقدمه: هدف از انجام این پژوهش، تحلیل ساختار شبکه‌های اجتماعی هم‌نویسندگی پژوهشگران علم اطلاعات و نیز سنجش و شناسایی روابط، تعاملات و راهبردهای هم‌نویسندگی میان این نویسندگان از طریق بروندادهای علمی آنان است. روش‌شناسی: روش پژوهش حاضر، تحلیل شبکۀ اجتماعی است. جامعۀ پژوهش حاضر تمامی پژوهشگرانی است که دست کم مدرک در یکی از 20 مجلۀ علم اطلاعات را که حداقل دارای ضریب تأثیر 635/0بوده و در دوره زمانی 15 ساله منتشر شده‌اند، شامل می‌شود. نتایج: یافته‌های پژوهش نشان داد بین محدودیت، کارآمدی، اندازۀ شبکه و بهره‌وری، رابطه‌ای معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد بین پژوهشگران مرد و زن از نظر بهره‌وری، اندازۀ شبکه، کارآمدی و محدودیت، تفاوت وجود دارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد بین گروه‌های مختلف راهبرد هم‌نویسندگی در پژوهشگران علم اطلاعات تفاوت وجود دارد. نتایج در ارتباط با تأثیر انتخاب راهبرد‌های هم‌نویسندگی در بهره‌وری افراد نشان داد راهبردهای هم‌نویسندگی،بر میزان بهره‌وری تأثیرگذار می‌باشند و استفاده‌کنندگان راهبرد منسجم، بالاترین میزان بهره‌وری را به خود اختصاص داده‌اند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد حدود 52% واریانس متغیر بهره‌وری پژوهشگران به وسیلۀ متغیرهای محدودیت، کارآمدی و اندازۀ شبکه و جنسیت، تبیین می‌شود.